عشق واقعی؟

به تو می پیوندم

بانگاهی عاشقانه

با کلامی شاعرانه

در شب میلاد یک عشق

با سلامی جاودانه

با هم از این لحظه تاآخر عمر

همدم و همدل و با همیکصدا

به تو سوگند زیر نورماهشب

همه ستاره ها شاهد ما

میون صدها وصدها

من به تو می پیوندم

برق انگشتر الماس توچشات

شعر سرخ عاشقونه رولبات

گرمی عشق یه عاشق تونگات

به تو می پیوندم

وعده ئ عهد منو تو

توی هفت آسمونه

تا ابد این عشق رویایی

تو قلبم می مونه

من از امشب سرنوشتم

توی دستای توهه

به تو می پیوندم

بانگاهی عاشقانه

با کلامی شاعرانه

در شب میلاد یک عشق

با سلامی جاودانه

با هم از این لحظه تونگات

من به تو می پیوندم تا آخر عمر

برق انگشتر الماس توچشات

شعر سرخ عاشقونه رولبات

گرمی عشق یه عاشق

     عاشق،عاشقترین

میخوام از ثانیه ها گذرکنم

واست ازدقیقه ها پل بزنم

برم رو سقف قشنگ آسمون

واسه تو ،خونه رو ابرا بسازم

میخوام از هجوم غمها نخونم

میخوام ازدرد جداییها نگم

میخوام ازفقط خود خودت بگم

من مجنون از توئه لیلی بگم

ای خدا یه عالم ، باهات حرف دارم

که دوسش دارم ، بده به من

میخوام این شعرو برای اون بگم

خودمو با جازه ، فداش کنم

تویی که اون بالایی ، آهای خدا

منم این پایین ، فقط کن یه نگاه

ای خداعاشقم ، عاشقترین

اونیکه میخوام بده به من ، همین

محبوب دل

محبوبم، تو را در رویاهایم دیده ام ،

 در خلوت خویش؛

 روی زیبایت را.

توهمدم جان منی و نیمه دیگر زیبایی ام

که هنگام آمدنم به این جهان از آن جدا شد.

دلبندم،دزدانه آمده ام ،

 پاورچین پاورچین ،

تا به تو رسم.

به راستی تویی آیا

که در برابرم ایستاده ای؟

از چه بیم ناکی؟

شکوه دنیا را رها کردم

 تا با تو به بهشت سرزمین های دور ره برم

و باده زندگی و مرگ را باتو از یک ساغر سرکشم.

محبوبم،بیا به جهانی چنان دور رویم

که دست چرکین بشر را بدان راه نباشد.

روزگار

اگه به زور روزگار از زندگیت می رم
 کنار

می رم که ثابت بکنم عاشقتم دیوونه وار

تو گریه های زار و زار سپردمت به روزگار

این از خودم گذشتن رو پای خاطر خواهیم
بذار

خیال نکن که خواستمت این اونه که
می خواستمت

به قبله محمدی اینه که حرف راستمه

می خوای واسه ات همین وسط داد بزنم

با تار زلفات دلم رو دار بزنم

پیش همه خلق خدا زار بزنم

گریه کنون سرتوی دیوار بزنم

بعد یه عمر آزگار یه عاشقی تو روزگار

از عشق تونست که بگذره بدون باختن تو قمار

همسفر

با من بیا تا

از زمین خاکی دورتر برویم

و با تفاخریک رسم تازه

مهمان آفتاب شویم

و هر غروب با نیزه های نور

به شکار ستاره پردازیم

با من بیا تا

از دایه پیر روان

جامه ای به عاریت گیریم

و با جواز معرفت خویش

از قید و بند زمین خاکی

جدا گردیم

وز هرچه هستو نیست

رها گردیم

با من بیا

با التهاب شادمانه طوفان

با راه وار باد

بر گله هایابر بتازانیم

و از آخرین دفاعشان

سرشار ازطراوت باران گردیم

با من بیا

تا بدنبال گم گشته خود

بر ابر و باد و ستاره نیز اکتفا نکنیم

و کلیدطلائی خورشید را

در قفل شب بچرخانیم

شاید ازطلسم بسته ی این راز سر بدر آریم

و از حقیقت سر شار

پرده بگشائیم

کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه

خودت میدونی عادت نیست فقط دوست داشتن محضه

کنارم هستی و باز هم بهونه هامو میگیرم

میگم:وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم

یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم

از اینجا تا دم دربرهم بری دلشوره میگیرم

فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم

محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم

میدونم که یه وقت هایی دلت میگیره از کارم

روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوست دارم

تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری

تو هم از بس منو میخوای یه جورای خودآزاری

کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاست دریا

مگه موهاتو وا کردی که موجش اومده اینجا

قشنگه ردپای عشق میاد زیر چتر برف

اگه حاله منو داری می فهمی یعنی چی این حرف

میدونم که یه وقت های دلت میگیره از کارم

روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوست دارم

تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری

تو هم از بس منو میخوای یه جورای خودآزاری

وای، باران؛ باران؛
شیشه پنجره را باران شست.
از دل من اما،
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
من شکو فائی گلهای امیدم را در روءیاهامی بینم،
و ندائی که به من می گوید:
"گر چه شب تاریک است
دل قوی دار،
سحر نزدیک است
از گریبان تو صبح صادق، می گشاید پر و بال.
تو گل سرخ (نازنین)منی، تو گل یاسمنی
تو مثل چشمه نوشین کوهسارانی
تو مثل قطره باران نو بهارانی،تو روح بارانی
تو چنان شبنم پاک سحری؟
- نه، از آن پاکتری.
تو بهاری؟ نه،-بهاران از توست.
از تو می گیردوام، هر بهار اینهمه زیبایی را.
گل به گل،سنگ به سنگ این دشت
یادگاران تواند.
رفته ای اینک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت سوکواران تواند.
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک،اما آیا باز بر می گردی؟